การแสดงโขนผู้แสดงจะไม่สามรถเจรจาเองได้ จึงต้องมีผู้พากย์เจรจาโขน บทพากย์โขนเป็นบทกวีประเภทกาพย์ และฉันท์ ได้แก่ กาพย์ยานี 11 หรือ กาพย์ฉบัง 16 หรือ อินทรวิเชียรฉันท์ 11
การพากย์โขนนั้นตามจารีต เมื่อพากย์โขนจบบทหนึ่ง จะมีผู้ตีท้ากลองตะโพน ตามด้วยกลองทัด 2 ครั้ัง ผู้ที่อยู่ในโรงโขนจะเปล่งเสียงรับดัง ๆ พร้อมกัน ด้วยคำว่า “เพ้ย”